З агульнай любові да Вільні й паэзыі, хочам падзяліцца з вамі вершам Хведара Ільляшэвіча. Вільня, Рух і шум. Гудкі і грукат… Мінуўшчыны як не было! такі узрост! ці думаў твой прапрадзед, што па бруку тваім памчацца песьні паравоза… Зьзяе Вяльля ў электрыкі сьвятле. Людзкі натоўп і сьціск. І не на жарты — Я веру ў тваю будучнасьць, Цябе калісь абазначаць на геаграфічных картах! Гэтак Ільляшэвіч пісаў амаль сто год таму, у 1927 годзе.